Ze bleef naar de deur kijken, alsof ze haast had om te vertrekken. Toen zei ze: “Je wist toch altijd al dat ik geadopteerd was?” Ik staarde. “Wat?”
Ik besefte dat ze niet op bezoek was. Ze kwam thuis en ontdekte waarom niemand het haar ooit verteld had .
Ik maakte een gebakken ziti voor de potluck op kantoor – niets bijzonders, gewoon het recept van de moeder van mijn vriend. Mijn manager nam een hap en zei: “Wauw, dit is net als dat van mijn vrouw.” Ik lachte en zei: “Ja, ik heb het van de moeder van mijn vriend geleerd. Ze is geweldig in de keuken.”
Hij glimlachte beleefd. “Hoe heet ze?” Ik zei het, nog steeds glimlachend. Hij deed het niet.
Ik ontdekte dat ze zijn vrouw was . Ze waren al maanden uit elkaar – hij had het alleen aan niemand verteld. Ik meldde me de volgende dag ziek. De week erna kwam hij niet meer terug.
