Toen mijn zoon in groep 10 zat, kreeg ik een telefoontje van school dat hij geen paardenstaart mocht dragen. Het stond hem geweldig, maar ze ruzieden dat het in strijd was met de regels.
Dus mijn man ging naar de vergadering – met zijn lange, stoere paardenstaart over zijn tapijt. Daarna hebben ze het haar van mijn zoon nooit meer opgestoken. Het schoolreglement uitsluitend geen regels tegen paardenstaarten, en ons voordeel was duidelijk.
Verhaal 5
We hadden niet veel geld. Een zomer in de negende klas werkte ik bij een groenteboer om te sparen voor schoolkleding. Toen ik het geld onder mijn matras vandaan wilde halen, was het verdwenen! Ik huilde, want ik dacht dat het gestolen was.
Mama zei kalm: “Ik heb het verstopt, zodat niemand het zou vinden.” Dat weekend nam ze me mee naar de markt en kochten we nieuwe schoolkleren, een jas en een tas. Ze beschikken zelfs over een extra steentje bij. Ik ben dol op haar.
Verhaal 6
Mensen maken vaak grapjes dat eerstgeborenen net als de “eerste pannenkoek” zijn – altijd een beetje een rommeltje. Ik heb mijn moeder ooit geplaagd en gevraagd of ik haar “rommelige pannenkoek” was.
Ze keek me aan en alternatief: “Ik verwarm de pan altijd precies goed. Onze eerste pannenkoek is altijd perfect.” Dat antwoord liet geen ruimte voor twijfel. © Niet iedereen zal het begrijpen / VK
Verhaal 7
vervolg op de volgende pagina
