Ik ging naar de dokter vanwege kniepijn aan mijn linkerkant. Na een uur wachten riep de verpleegster me binnen en begon mijn rechterbeen te controleren. Ik bleef haar vertellen dat het mijn andere been was, maar ze zei: “Op de kaart staat rechterknie.” Na vijf minuten besefte ze dat ze de verkeerde kaart had gepakt.
Bleek dat er nog iemand in de wachtkamer zat met exact dezelfde naam, en hij had inderdaad een blessure aan zijn rechterknie. We hebben er later allebei om gelachen… maar wauw, dat had wel eens mis kunnen gaan.
Verhaal 9:
Ik brak mijn arm toen ik van mijn fiets viel. In het ziekenhuis deden ze er gips om en zeiden dat ik hem niet nat mocht maken. Een week later begon mijn arm enorm te jeuken.
Uiteindelijk ging ik terug en ze sneden het gips open… alleen om te ontdekken dat ze er per ongeluk een ziekenhuishandschoen in hadden gewikkeld. Die was gesmolten en aan mijn huid blijven plakken. Ze zeiden alleen maar: “Nou, dat is nieuw.”
Verhaal 10:
Verhaal 11:
Ik werd wakker na een kleine operatie en zag een groep mensen rond mijn bed. Een vrouw die ik niet herkende, huilde en hield mijn hand vast. Ze dacht dat ik haar broer was, die diezelfde dag geopereerd zou worden.
Drie verpleegkundigen waren nodig om erachter te komen dat ze haar naar de verkeerde verkoeverkamer hadden gereden. We maakten er later nog grapjes over, maar even dacht ik dat ik mijn geheugen kwijt was.
vervolg op de volgende pagina
