Verhaal 12:
Alleen ter illustratie
Ik checkte in bij een huurhuisje. De badkamerdeur zat muurvast, alsof hij van binnenuit op slot zat. Ik belde de gastvrouw en ze zei: “Dat kan niet, want hij kan niet op slot.” Hij stond open toen ik terugkwam van het avondeten en ik had hem niet aangeraakt.
Verhaal 13:
In 2016 was ik 53 en reisde ik alleen door kleine stadjes. Ik verbleef in een oude herberg die een beetje vreemd aanvoelde. Rond half drie ’s nachts hoorde ik voetstappen in de gang. Ze stopten vlak voor mijn deur en bleven staan.
Ik keek, er was niemand. Maar de vloer was nat, alsof iemand er net had gestaan na een wandeling in de regen. Het had niet geregend.
De volgende ochtend vertelde ik het aan de receptie. De vrouw zei alleen: “We gebruiken die kamer alleen als het echt nodig is.” Ik ben meteen weggegaan.
Verhaal 14:
Tijdens een roadtrip besloten twee vrienden en ik te overnachten in een klein, afgelegen motel. Rond drie uur ’s nachts werd ik wakker en zag ik iemand in de deuropening van onze kamer staan. De deur stond wagenwijd open.
Omdat ik met slaapproblemen kampte en heel levendige, bijna droomachtige ervaringen had, overtuigde ik mezelf ervan dat het niet echt was en ging ik weer slapen. Het vreemdste? De volgende ochtend zeiden we alle drie dat we precies dezelfde ‘droom’ hadden gehad.
Verhaal 15:
Verhaal 16:
Mijn moeder was in China op familiebezoek toen ze een telefoontje kreeg van een nummer dat ze niet herkende. Ze nam op, herkende de stem niet en vroeg wie de persoon was. De persoon deed zich voor als een vriend van mijn oom (ik noem hem Bob). Mijn moeder was achterdochtig, dus ze sprak niet echt met Bob en hing gewoon op.
