Ze worden gezien als een teken van charme, jeugd en soms zelfs geluk. Maar achter deze kleine holtes vol ondeugendheid die op sommige wangen verschijnen, gaat een veel verrassendere oorsprong schuil. Tussen wetenschap, erfelijkheid en cultuur: kuiltjes ontstaan niet toevallig…
Kuiltjes in de wangen: een charme in het hart van ons DNA
Heb je je ooit afgevraagd waarom sommige mensen kleine holtes in de hoekjes van hun glimlach hebben, terwijl anderen ze helemaal niet hebben? Dit detail, dat ogenschijnlijk triviaal lijkt, is in werkelijkheid het gevolg van een ongebruikelijke anatomische variatie van het gezicht.
Medisch gezien worden kuiltjes veroorzaakt door een afwijking in de musculus zygomaticus major, de spier die de mondhoeken omhoog trekt als we lachen. Bij mensen die er last van hebben, is de spier korter of in tweeën gedeeld. Resultaat ? Bij het lachen zakt de huid lichtjes in, waardoor de bekende kuiltjes ontstaan die vaak voor kloven zorgen .
Het lijkt wel alsof de natuur in plaats van een recht pad, een kleine, pittoreske en bijzonder aantrekkelijke omweg heeft gecreëerd !
Genetica komt in beeld: het erven van de kuiltjeslach
Net als de kleur van de ogen en de vorm van de neus, kunnen kuiltjes van de ouders worden geërfd. Soms is het voldoende dat slechts één van beiden het bezit, zodat het kind het erft. Wetenschappers beschouwen ze als dominante eigenschappen, wat betekent dat één enkel gen voldoende kan zijn om deze eigenschap door te geven.
Maar genetica is een beetje als een loterij: zelfs als twee ouders kuiltjes in hun wangen hebben, is er geen garantie dat hun kind ze ook krijgt. De genexpressie kan per persoon verschillen, waardoor elk gezicht een unieke signatuur heeft.
vervolg op de volgende pagina
