Cedric had de adviezen van zijn moeder altijd trouw opgevolgd. Elke dag slikte hij zijn medicijnen, denkend dat hij hiermee zijn kwetsbare hart beschermde. Maar er groeide een twijfel in hem, die discreet maar hardnekkig bleef. Was hij echt ziek? Of verborg dit goed geplande leven een veel duisterdere waarheid? De ontdekking die hij zou doen, zou zijn leven op zijn kop zetten.
Moederliefde… of een onzichtbare gevangenis?
In hun bescheiden huis, badend in het ochtendlicht, keek Emily met onvermoeibare aandacht toe. Het ritueel leek geruststellend: het ontbijt klaarmaken, de medicijnflesjes klaarmaken en toezicht houden op zijn geliefde zoon.
vervolg op de volgende pagina
