Wij zien ze niet altijd. Soms begrijpen we ze te laat. De emotionele wonden die ontstaan in een relatie met een narcistische ouder laten niet altijd zichtbare littekens achter, maar ze bepalen in stilte wel de vorm van een heel leven. Een schuldige opmerking, een veroordelende blik, een gebrek aan emotionele erkenning… Deze gebaren laten blijvende sporen na.
Hieronder staan de zeven meestvoorkomende verwondingen die volwassenen melden bij mensen die zijn opgegroeid met een narcistische ouder. Als sommige van deze uitspraken u aanspreken, dan kunnen ze zinvol zijn .
-
Een constante behoefte aan goedkeuring… en een diepe angst voor afwijzing
Opgroeien met voorwaardelijke liefde is als koorddansen zonder vangnet. Eén verkeerde stap en de aandacht verdwijnt. Deze kinderen begrijpen snel dat ze moeten presteren , hen moeten plezieren en aan verwachtingen moeten voldoen om geliefd te worden . Als volwassenen hebben ze vaak last van perfectionisme, het imposter-syndroom en een aanhoudende angst om teleurgesteld te worden. Hun zelfvertrouwen hangt af van anderen .
-
Emotionele invalidatie die tot stilte leidt
In veel getuigenissen worden de emoties van het kind ontkend, gebagatelliseerd of belachelijk gemaakt : “Je overdrijft ” , “Het is niets “. Dit gebrek aan acceptatie creëert een omgeving waarin het uiten van emoties gevaarlijk lijkt . Als volwassenen vinden deze mensen het moeilijk om zich te verlaten, te huilen of hun kwetsbaarheid schaamteloos te uiten .
-
Gaslighting: wanneer je geleerd wordt om aan jezelf te twijfelen
“Je verzint het”, “Je hebt hem verkeerd begrepen”, “Jij bent het probleem” … Deze zinnen ondermijnen het zelfvertrouwen . Gaslighting creëert mentale verwarring en voortdurende twijfel over de eigen waarneming. De volwassene die hierdoor ontstaat, is vaak bang om fouten te maken en durft niet op zichzelf te vertrouwen , zelfs niet bij de eenvoudigste keuzes.
-
Een gebrek aan grenzen verzwakt de identiteit
Sommige narcistische ouders dringen de persoonlijke ruimte van hun kind binnen door dagboeken voor te lezen, opdringerige opmerkingen te maken en hen voortdurend in de gaten te houden. De impliciete boodschap is: ‘Jouw keuzes doen er niet toe .’ Deze kinderen groeien op tot volwassenen die moeite hebben met het stellen van duidelijke grenzen , het zeggen van ‘nee ’ of het krijgen van respect voor hun behoeften .
-
De behoefte om ten koste van alles te behagen
Deze kinderen leren zich voortdurend aan te passen om conflicten te vermijden: emoties lezen, verwachtingen anticiperen, een stap terug doen . Op volwassen leeftijd wordt dit emotionele codependentie . Ze zoeken liefde door zelfopoffering , ten koste van hun eigen welzijn .
vervolg op de volgende pagina
