Alles leek perfect. Een verwachte geboorte, een veelbelovende toekomst… totdat de tragedie toeslaat. Die dag verloor Ludovic alles. Tenminste, dat dacht hij. Wat hij toen nog niet wist, is dat een ontmoeting zijn leven op zijn kop zou zetten, het opnieuw betekenis zou geven en een vorm van liefde zou onthullen die hij zich nooit had kunnen voorstellen.
Als vreugde pijn wordt: een onverwacht drama
Ludovic keek uit naar deze dag. Vader worden was zijn grootste droom. Maar binnen enkele minuten verandert de droom in een nachtmerrie. Zijn vrouw, Laurence, stierf in het kraambed en nam hun baby mee. De schok is enorm. Op de gang van de kraamafdeling verliest Ludovic niet alleen de liefde van zijn leven, maar ook zijn houvast.
De eerste nacht, alleen, stort hij neer in Laurence’s schommelstoel, overmand door pijn . Er stroomt een drang om alles op te geven door hem heen. Maar op dat moment van nood ontstond er een idee: wat als deze kamer, met zoveel liefde ingericht, toch nog bruikbaar zou zijn?
Een gedurfde beslissing: alleen adopteren
De volgende dag begon Ludovic met het adoptieproces. Het is een pad vol valkuilen. Adoptiediensten uiten hun bedenkingen : een alleenstaande man, zonder partner, die wil adopteren? Ongewoon. En toch biedt een agentschap hem de kans om een nogal ongewoon kind te ontmoeten: een jongetje met het syndroom van Down.
Voor Ludovic is het duidelijk. Alle kinderen hebben liefde nodig. Hij stemt onmiddellijk in om Louis te ontmoeten, een tweejarig jongetje, innemend, levendig en met een onweerstaanbare glimlach.
vervolg op de volgende pagina
