Emilie had net haar droom waargemaakt: moeder worden. Na jaren wachten beviel ze van drie prachtige meisjes: Sophie, Charlotte en Iza. De gezichtjes die ze in hun wiegjes zagen slapen, vervulden zijn hart met geluk. Maar deze dag van vreugde veranderde al snel in een nachtmerrie.
Haar man, Olivier, kwam terug van het winkelen en leek verstoord. Hij weigerde zelfs om hun dochters te benaderen. Toen Emilie hem ondervroeg, bekende hij uiteindelijk, met trillende stem: “Mijn moeder heeft een helderziende geraadpleegd. Ze zegt dat onze dochters vervloekt zijn en mijn leven zullen verwoesten.”
Emilie was verbaasd. Hoe kon een absurd bijgeloof Olivier ertoe brengen zijn eigen kinderen in de steek te laten? Ondanks zijn smeekbeden koos Olivier er echter voor om te vluchten. Toen hij het ziekenhuis verliet, liet hij Emily alleen achter met drie pasgeboren baby’s die ze moest opvoeden.
Een schokkende waarheid onthuld
Verslagen maar vastberaden probeerde Emilie de afwezigheid van Olivier te boven te komen. Tussen de slapeloze nachten en het verschonen van luiers door, ontdekte ze elke dag de ongelooflijke kracht van haar moederliefde.
Toen onthulde Carole, Oliviers zus, hem een schokkende waarheid: er had nog nooit een helderziende bestaan. Oliviers moeder had het allemaal verzonnen, uit angst om buitengesloten te worden. Door haar zoon met angst te manipuleren, slaagde ze erin hem te laten weglopen.
Emilie voelde een brandende woede in zich opkomen. Hoe kan een gezin uit puur egoïsme vernietigd worden? Toch kiest Emilie ervoor om zich, ondanks dit verraad, te concentreren op wat het belangrijkst is: haar dochters.
vervolg op de volgende pagina
