Een deel van het gedrag dat u vandaag de dag vertoont, vindt mogelijk een oorsprong die veel verder teruggaat dan u denkt. Soms liggen de meest hardnekkige emotionele littekens verborgen in de stiltes, de onuitgesproken woorden of de afwezigheid van blikken in uw kindertijd. Hier zijn zes duidelijke signalen dat je misschien niet bent opgegroeid in een omgeving waarin liefde op de juiste manier werd geuit.
Vertrouwensproblemen: wanneer zelfliefde nog in ontwikkeling is
Stel je voor dat je een huis bouwt zonder fundament: dit is wat een kind ervaart dat opgroeit met onvoldoende genegenheid. Als volwassene twijfelt hij aan alles, vooral aan zichzelf. Dit gebrek aan erkenning in de eerste jaren leidt tot een uiterst fragiel zelfbeeld .
Resultaat ? Deze mensen saboteren zichzelf, ontnemen zichzelf kansen en zijn ervan overtuigd dat ze geen geluk verdienen. En in de liefde of vriendschap wordt vertrouwen een test: hoe kunnen we in anderen geloven als degenen die ons zouden moeten beschermen daarin gefaald hebben?
Liefde maakt hen bang: een gevoel dat moeilijk te bevatten is geworden
Liefde ontvangen kan net zo vreemd aanvoelen als het spreken van een vreemde taal die je nooit hebt geleerd. Volwassenen die in hun kindertijd weinig genegenheid hebben ervaren, zien genegenheid eerder als een potentiële bedreiging dan als een toevluchtsoord. Ze twijfelen aan de oprechtheid van hun gevoelens en verwachten dat ze verraden of in de steek gelaten zullen worden.
Deze angst kan twee tegengestelde gedragingen veroorzaken: ofwel emotionele afhankelijkheid, waarbij men zich wanhopig vastklampt, ofwel een ontwijkende houding, waarbij men alle gehechtheid afwijst. Een pijnlijke paradox: willen liefhebben, zonder dat je jezelf daartoe ooit echt de ruimte geeft.
vervolg op de volgende pagina
