Het zag eruit als een gewone dag voor Marie, 56. Terwijl ze haar moestuin achter het huis aan het verzorgen was, werd ze plotseling aan de grond genageld door een doffe pijn in haar onderbuik. Was het een simpele malaise? Een beroerte van vermoeidheid? Van het teken van een ernstige ziekte? Doodsbang waarschijnlijk ze terug naar huis, met een bezwaard hart, ervan overtuigd dat er iets onherstelbaars aan de hand was.
Haar man, Marc, zag niets aankomen. In zijn ogen was het waarschijnlijk overwerk van de hitte van een zomerse dag. Maar Marie vond dat dit niet gewoon was. De pijn, het ongemak, de vermoeidheid… En vooral deze buik sterft in de loop van de weken op te zwellen.
Als de symptomen niet liggen
“Ik moet stervende zijn”, dacht ze, ervan overtuigd dat ze aan een ernstige ziekte leed. Na een bezoek aan het gezondheidscentrum van het dorp gaf de welwillende maar gealarmeerde verpleegster Claire hem echter de opdracht om verder onderzoek te doen. Wat ze vervolgens ontdekte, liet haar sprakeloos achter.
Het verdict was binnen: Marie was zwanger… van een tweeling.
Op 56-jarige leeftijd, na de menopauze, en zonder enige specifieke behandeling, was deze zwangerschap een uiterst zeldzaam fenomeen. Maar voor Marie was het een schok. “Het is niet mogelijk”, herhaalde ze keer op keer. En toch waren de resultaten duidelijk.
Een familieaardbeving
Het was geen sinecure om het nieuws aan Marc te vertellen. Hij geloofde het ook niet. En toen ze het nieuws met hun dochter Irene moesten delen, was de reactie nog brutaler. Ze weigerde botweg hen te steunen en vond hun beslissing ondoordacht en onredelijk.
Deze spanningen in het gezin veranderden vreugde in kwelling. Maar Marc, geschokt maar verliefd, kiest ervoor om te blijven. “Misschien is het een tweede kans”, zegt hij eenvoudig.
Een risicovolle zwangerschap
