Er zijn mensen die even intrigerend als fascinerend zijn. Je ziet ze over straat lopen, met lichte stappen, een stralende blik, een stralende teint… en je vraagt je af: hoe doen ze het toch? Ze lijken niet in een sportschool of een macrobiotische keuken te wonen, en toch stralen ze sereniteit en energie uit. Nathalie, of Nina voor haar vriendinnen, 72, is zo’n vrouw. Ze is mijn buurvrouw, en als je haar ziet, zou je zweren dat ze een geheime bron van jeugdigheid heeft gevonden. En toch… het begint allemaal op haar bord.
Ontbijt: licht, maar slim
Vaarwel boterhammen met boter en industriële sappen . Bij Nina begint de dag met zoetigheid en eenvoud: warme havervlokken , soms met water, soms met plantaardige of light melk , en een snufje lijnzaad om haar darmen en slagaders te verwennen. Soms vervangt ze het door een plakje amandelpuree, goed voor het hart, ontstekingsremmend en zonder invloed op de bloedsuikerspiegel. Als drankje? Een goed gekozen infusie – kamille, munt of wilgenroosje – die het lichaam zachtjes wakker maakt. Haar gouden regel ’s ochtends: geen overtollig vet , de alvleesklier houdt er niet van om de dag overbelast te beginnen .
Lunch: compleet, maar nooit zwaar
Tijdens de lunch kiest Nina voor een hernieuwde klassieker: een lichte soep, zonder room of gefrituurde ingrediënten , gevolgd (of voorafgegaan!) door een klein stukje wit vlees of magere vis , vergezeld van gestoomde of gestoofde groenten . Courgette, wortelen, broccoli… Ze geeft de voorkeur aan eenvoudige smaken en lichtheid. Haar regel? Nooit alles tegelijk. Ze verdeelt de gerechten, luistert naar haar honger en vermijdt overbelasting van de spijsvertering. Haar tip voor versheid: een compote zonder toegevoegde suiker of een simpel glas citroenwater om de maaltijd stijlvol af te sluiten.
vervolg op de volgende pagina
