Wekenlang dacht ik dat mijn wasmachine een sokkenhongerig monster was geworden. Maar op een dag onthulde een video een geheim dat ik nog niet klaar was om te ontdekken… Wat ik zag, keerde mijn hart binnenstebuiten.
Het mysterie van de verdwenen sokken
We hebben allemaal wel eens het vreemde moment meegemaakt waarop een sok leek te verdampen in de trommel. Maar in mijn geval nam het fenomeen een bijna onwerkelijke wending : alleen de sokken die ik nog had, en dat waren altijd de sokken die ik net had gekocht.
Ik woon alleen met mijn zoon, Nicolas. Wij krijgen bijna nooit bezoek. Wie zou mij nou met deze rare streek kunnen bedotten? In eerste instantie dacht ik dat het toeval was. En dan de droger , die grote wasverslinder . Maar diep van binnen wist ik dat er iets mis was.
Surveillance waardig aan een detectiveverhaal
Op een avond besloot ik mijn eigen kleine onderzoekje uit te voeren. Ik haalde een oude beveiligingscamera uit de zolder en installeerde deze in de wasruimte. Een beetje een gek idee, inderdaad, maar ik had niets te verliezen.
De volgende ochtend, nog half wakker , drink ik mijn koffie terwijl ik de foto’s bekijk… En dan, de schok: Nicolas, mijn eigen zoon, glipt discreet de wasruimte in, pakt een nieuwe sok, verstopt hem in zijn jas en verlaat het huis, als een kleine geheim agent met een missie .