De Nederlandse theater- en televisiewereld heeft afscheid moeten nemen van een markante persoonlijkheid: Piet Kamerman is op 99-jarige leeftijd overleden.
Zijn familie maakte zijn overlijden op maandag bekend. Kamerman stierf op 3 juni in Utrecht en is afgelopen vrijdag in besloten kring gecremeerd. Met zijn dood verdwijnt een veelzijdige kunstenaar die zowel voor als achter de schermen indruk wist te maken.
Kamerman werd geboren in Eindhoven en begon kort na de Tweede Wereldoorlog aan een indrukwekkende loopbaan in de culturele sector.
Hij groeide uit tot een vertrouwde naam in het Nederlandse toneellandschap. Hoewel hij sinds de jaren zestig grotendeels in Ierland woonde, keerde hij regelmatig terug naar Nederland voor optredens en projecten. Zijn karakteristieke stem en uitstraling maakten hem herkenbaar voor generaties kijkers.
Hij verwierf bekendheid door zijn rollen in televisieseries als De Stille Kracht en De Verlossing. Vooral zijn vertolking van de eenogige pastoor Kips blijft bij veel televisiekijkers hangen. Zijn interpretatie van Krapp in Krapps Last Tape, opgevoerd door Toneelgroep Studio, wordt nog altijd geroemd binnen het Nederlandse theatermilieu.
Naast zijn acteercarrière toonde Kamerman zich een begenadigd regisseur en toneelschrijver. In Ierland richtte hij samen met zijn vrouw het Gurtycloona Theatre op.
Hier regisseerde hij onder meer een geprezen opvoering van Waiting for Godot, uitgevoerd door bewoners van het Ierse platteland. De betrokkenheid bij lokale gemeenschappen gaf zijn werk een persoonlijke en authentieke lading.
Tot op hoge leeftijd bleef Kamerman actief. Zelfs op zijn 82e speelde hij nog in speelfilms, waaronder Loenatik De Moevie uit 2002 en Wolfsbergen uit 2007.
Zijn podiumcarrière kreeg in 2014 een emotioneel slotstuk met de monoloog Dansen met Suzanne, waarin hij een oude man speelt die terugblikt op zijn leven. Het stuk werd opgevoerd in Den Haag en kreeg lovende reacties vanwege de oprechte toon en kwetsbare vertolking.
