Van Beatlemania tot de bohemian knot: een stijl die evolueert zonder zichzelf te ontkennen
Paul McCartney is in de eerste plaats een verhaal van muziek, maar ook van stijl. Met de Beatles populariseerde hij in de jaren 60 de beroemde “mop top”-kapsels. In de jaren 70 werd zijn haar langer en losser, wat zijn artistieke groei met Wings weerspiegelde.
Deze discrete knot, gezien in het Caribisch gebied, markeert vandaag de dag een nieuwe evolutie. Geen rage, maar een natuurlijke voortzetting , het bewijs dat stijl kan evolueren zonder ooit zijn essentie te verraden.
Een pensioen? Welk pensioen?
Nee, Paul McCartney heeft het podium nooit echt verlaten. Tijdens de lockdown, toen de wereld op slot ging, vond hij zijn weg terug naar zijn studio. Het resultaat? Het album McCartney III , bijna toevallig bedacht in besloten kring. “Ik wist niet dat ik een album aan het maken was”, vertrouwde hij Idris Elba toe in een interview. Tien nummers geboren uit een vrije en spontane creatieve impuls .
Dit album volgt in de voetsporen van McCartney I (1970) en McCartney II (1980) en zet een zeldzame traditie voort: die van één artiest aan het roer, die alle instrumenten bespeelt, zonder commerciële beperkingen.
De rotsgeest kent geen leeftijd
Paul McCartney is meer dan alleen een zanger; hij is een symbool geworden van blijvende creativiteit . Terwijl veel van zijn tijdgenoten discreter zijn geworden, blijft hij opnemen, experimenteren en verrassen. Geen overdreven nostalgie, maar een onwrikbaar verlangen om te creëren en te delen .
vervolg op de volgende pagina
