Haar daad van wraak bleef voortleven in de herinnering van veel Duitsers; kranten schreven nog tot ver in de jaren negentig over het incident.
In 1994, 13 jaar na haar daad, gaf ze een zeldzaam interview op de Duitse radio.
“Ik denk dat er een heel groot verschil is als ik een klein meisje vermoord omdat ik bang ben dat ik dan mijn leven lang de gevangenis in moet. En dan ook nog het ‘hoe’, dus dat ik achter het meisje ga staan en, haar wurg, wat letterlijk uit zijn verklaring komt: ‘Ik hoorde iets uit haar neus komen, ik was gefixeerd, toen kon ik de aanblik van haar lichaam niet langer verdragen,’” zei ze.
In een interview met de TV-zender Das Erste in 1995 bekende Marianne dat ze Grabowski na rijp beraad had doodgeschoten om te voorkomen dat hij nog meer leugens over Anna zou verspreiden.
Op 17 september 1996 overleed Marianne in het ziekenhuis in Lübeck. Ze wilde sterven in haar vorige huis op Sicilië, maar is daar nooit aangekomen.
Marianne werd later naast haar geliefde dochter begraven op een kerkhof in Lübeck.
Marianne’s lot en geval van burgerwachtrecht is nog steeds onderwerp van discussie. Een groot deel van de bevolking verdedigde haar daad en zag het als een rechtvaardige straf voor een zedendelinquent die al meermalen was veroordeeld voor kindermisbruik.
Anderen vonden het echter verkeerd van Marianne om het recht in eigen hand te nemen. Ze had het vonnis aan de rechter moeten overlaten, vonden de critici.
Wat is uw mening? Deel zeker uw mening in onze commentaarsectie op Facebook.
