Vanaf het moment dat je je baby voor het eerst knuffelt, ben je niet meer dezelfde vrouw.
Je verlangt er misschien wel naar om terug te keren naar wie je vroeger was.
Toen je vrij en zorgeloos was, toen je tijd je eigen was en niets in het bijzonder je gemoedsrust verstoorde
Nu ben je uitgeputter dan ooit
De dagen gaan voorbij en een moederdag wordt gekenmerkt door voedingen, tandjes krijgen, flesjes, kleine boo-boos, luier
verschonen ,
gejammer en ruzies,
dutjes of slapeloze nachten
Ze kan het einde ervan niet zien
Maar vergeet niet…
Dit zijn de laatste keren van elk van deze momenten
Er zal een dag komen dat het de laatste keer is dat je je kind voedt of hem in bad doet
En het zal de laatste keer zijn dat je hem knuffelt voordat hij in slaap valt
Op een dag draag je hem in je armen, dan zal hij je vragen om hem terug op de grond te leggen
Je zult zijn krullen, zijn gezichtje en zijn mollige voetjes wassen
Maar na die dag zal de baby opgroeien en zichzelf willen wassen
Hij zal zijn hand uitstrekken, bang, om de weg over te steken
Maar hij zal je niet meer vragen als hij leert om het zelf te doen
Hij zal midden in de nacht na een nachtmerrie in je bed kruipen Dan zal het de laatste nacht zal zijn dat hij je wakker maakt en bij zijn vrienden gaat slapen
Je zingt hem kinderliedjes en slaapliedjes
Vertelt hem nog een laatste verhaaltje voordat je hem naar bed brengt, dan zal hij eroverheen groeien
Hij geeft je een kus voordat hij naar school gaat
Hij zal zich nog een laatste keer om je nek gooien
Dan gaat hij naar school in een ander land, ver van jou
Maar het moeilijkste is dat een moeder de tijd niet ziet verstrijken tot er geen volgende keer is.
Het kost tijd om eraan te wennen, om te accepteren dat je kind nu alleen vliegt
vervolg op de volgende pagina
