Tegenwoordig vertelt Savannah nog steeds over de vorderingen van haar dochters. Tussen het lachen en de momenten van medeplichtigheid door, laat ze zien dat verschil een rijkdom is en dat elk kind verdient om geliefd te worden zoals het is.
Haar verhaal is een krachtige herinnering dat er zoiets niet bestaat als ‘normaal’ in de liefde. Zij belichaamt deze overtuiging: een kind met een beperking kan een immense bron van vreugde zijn , op voorwaarde dat je er met je hart naar kijkt.
Conclusie
Door te kiezen voor liefde boven angst, laat Savannah ons zien dat ware kracht gevonden wordt in zachtaardigheid, geduld en vertrouwen in anderen. Zijn dochters zijn geen last: ze zijn een geschenk . Een zeldzaam, kwetsbaar, maar stralend geschenk. Alsof twee sterren tot schittering komen .
Als dit verhaal je heeft geraakt, deel het dan met anderen. Laten we samen vooroordelen doorbreken en vriendelijkheid bevorderen.
