In de keuken kreeg ik eindelijk de kans om de mysterieuze taart in de koelkast te zetten. Mijn nieuwsgierigheid won het van de spanning, dus tilde ik het deksel een stukje op om een kijkje te nemen. Er stond een foto op de taart, maar het was geen verjaardagswens. Het leek op een screenshot van een tekstgesprek, maar ik kon de details niet zien.
Ella kijkt in de koelkast | Bron: Midjourney
“Heb je hier hulp bij nodig? » Lisa’s stem bracht mij terug naar de realiteit.
Ik deed de taartdoos snel dicht en glimlachte. “Ik probeer gewoon ruimte te maken voor alles,” zei ik terwijl ik de doos in de koelkast duwde.
Terwijl ik terugliep naar de woonkamer, duwde ik het ongemakkelijke gevoel weg. Ik dacht dat het waarschijnlijk gewoon een grapje was van Toms werkvrienden. Ze probeerden altijd de grappigste cadeaus te geven.
Tom met zijn feestmuts | Bron: Midjourney
Het was een uitbundig feest en iedereen genoot van het eten en de muziek. Toms gelach vermengde zich met het vrolijke geklets van onze vrienden en familie. Ik baande me een weg door de menigte, vulde mijn drankjes bij en lachte met iedereen, maar mijn gedachten bleven terugkeren naar de vreemde taart in de koelkast.
