Ze waren zo geraakt door zijn verhaal dat ze hem vroegen om met hen mee te gaan. Ze zijn volslagen vreemden, maar hun blik is vol vriendelijkheid . Ze accepteert, zonder te weten dat ze hiermee een deel van haar familie heeft gevonden .
Het verleden komt weer boven
In hun huis ontdekt Nathalie een andere oudere vrouw: Gisèle. Ze staart haar een hele tijd bezorgd aan. Nathalie is op haar beurt boos: “Je lijkt zo op mijn dochter”, fluistert ze.
Dan komt het moment van de onthullingen: Gisèle is de moeder van Laurence, de moeder van Nathalie. Alain, zijn oom. De familie wist niet van zijn bestaan. Laurence verliet het gezin op jonge leeftijd, was verliefd en weigerde elk contact met haar familie. Ze zijn haar kwijt… en vandaag vinden ze een stukje van haar terug in de ogen van Nathalie.
