Stuart bleef onberoerd tijdens de begrafenis, maar zijn stilte verhulde een innerlijke storm. Een paar dagen later gaf Carol, op instructie van Jennifer, Stuart een brief die verstopt was op het graf van zijn moeder.
De waarheid onthuld
De brief bevatte een schokkend geheim: Jennifer was zijn biologische moeder. Toen ze hem op jonge leeftijd door onoverkomelijke omstandigheden in de steek had gelaten, ontdekte ze dat Stuart van hem hield onder het mom van adoptie. Elk gebaar, elk woord dat ze met hem deelde, was doordrenkt met een diepe en blijvende liefde die ze altijd was blijven voelen.
Voor Stuart betekende deze onthulling het einde van de muren die hij had opgebouwd. Jennifers herinneringen – haar offers, haar geduld – kregen een nieuwe betekenis. Hij ging naar haar graf, fluisterde zijn excuses en zei voor het eerst de woorden die hij nooit had durven zeggen: “Ik hou van je, mam.” »
vervolg op de volgende pagina
