“Wacht, hoe heet je?” En hoe ken je mij? »
Trots stond ze op:
“Mijn naam is Miranda!” Jouw foto zit in de portemonnee van mijn moeder. Ik zie haar de hele tijd! »
Mijn hart sloeg een slag over.
“Het is… onmogelijk. Ik ken hier niemand.”
Maar Miranda bleef volhouden.
“Als! Mijn moeder heet Julia, en ze kijkt naar jouw foto als ze denkt dat ik haar niet zie. »
Ik had geen idee wat ik kon verwachten, maar ik besloot haar te volgen.
Een schok bij het openen van de deur
