Een pasgeboren baby huilt de hele dag, ongeacht wat zijn ouders doen. Na een tijdje controleren ze zijn wiegje – Verhaal van de dag

“Nee hoor! Een man betaalde me om het pakketje te bezorgen! Ik kwam hem op een dag na mijn werk tegen op de parkeerplaats, maar hij stond met het zwaailicht achter zich, dus ik heb zijn gezicht niet gezien. Ik heb zelf twee kinderen. Ik zou nooit het kind van een ander kwaad doen.”

Iets in de ogen van de conciërge vertelde Walter dat de oudere man niet loog. Hij liet hem los en opende het kluisje. Maar het was leeg. Iemand had er een gat in de achterkant geslagen.

Walter draafde naar de achterkant van de kluisjes. Het gat was aan de achterkant afgedekt met een dunne stalen plaat, losjes vastgezet met twee schroeven. Niemand droeg een tas zoals die waarin hij het geld had gestopt.

Walter wist niet hoe hij het nieuws aan Abby moest vertellen. Logan was hun wonderkind. Ze hadden jarenlang geworsteld voordat ze hem konden verwekken. En nu had hij zijn enige kans om Logan terug te krijgen verspeeld.

Walter komt zijn huis binnen. Hij doorzoekt alle kamers beneden, maar kan Abby nergens vinden. Hij gaat naar boven om hun slaapkamer te controleren en merkt dat Abby’s spullen verdwenen zijn.

Walter dacht eerst dat ze ontvoerd was. Hij belde haar. Talloze keren. Maar ze nam nooit op. Toen besefte hij dat de ontvoerder niet al Abby’s spullen had meegenomen. Zelfs haar handlotion was verdwenen.

Walter was er op zijn zachtst gezegd kapot van. Hoe had Abby hen dit kunnen aandoen? Geen wonder dat ze zo graag naar huis wilde na zich ziek te hebben gevoeld. Ze had er ook op gestaan ​​dat ze het losgeld betaalden. Abby was Logans ontvoerder. Had ze een medeplichtige?

Het enige wat Walter troost bood, was dat het losgeld vals was. Hij zou een manier vinden om zijn zoon terug te krijgen.

Walter reed naar de kraamafdeling waar Logan was geboren en vlak bij de geldautomaat vond hij de man die hij zocht: een dokter.

“Hallo,” zei Walter, terwijl hij naar hem toe kwam. “Ik hoop dat u me kunt helpen. Ik heb iemand nodig die mijn vrouw kan bellen…”

“Ik ben geen telefoondienst”, antwoordde de dokter kortaf.

“Je begrijpt het niet. Ik ben bereid je rijkelijk te betalen voor je hulp, dokter, en je stilzwijgen.”

De dokter bekeek Walter met samengeknepen ogen. Hij glimlachte langzaam terwijl Walter zijn situatie uitlegde en hem vertelde wat hij wilde dat de dokter aan Abby vertelde.

Walter pakte zijn portemonnee en liet de dokter stiekem de dollarbiljetten erin zien. De man knikte. “Oké, we hebben een deal. Kom mee!”

Walter volgde de dokter naar een verpleegpost op de tweede verdieping. Alle verpleegsters hielden hun patiënten in de gaten, afgaande op de drukte in de gangen. Niemand lette op toen de dokter de telefoon opnam en Abby’s nummer draaide.

Hallo mevrouw Taylor, dit is dokter Jones van de kraamafdeling. Ik bel u om u te informeren dat we net iets zeer ernstigs hebben ontdekt tijdens een van de routinematige onderzoeken die we na de geboorte bij uw zoon hebben uitgevoerd. Hij moet onmiddellijk langskomen voor behandeling.

Walter hoorde Abby’s emotionele kreet vanaf de andere kant van de verpleegpost, maar kon niet precies verstaan ​​wat ze zei.

“Het spijt me, maar ik kan telefonisch geen details bespreken. Het enige wat ik nu kan zeggen, is dat hij een zeldzame genetische afwijking heeft. Ik weet zeker dat hij er op dit moment goed uitziet, maar dat kan elk moment veranderen. Hij loopt een verhoogd risico op wiegendood en verschillende andere levensbedreigende aandoeningen. U moet hem echt vandaag nog brengen, mevrouw Taylor.”

Enkele minuten later beëindigde dokter Jones het gesprek en gaf Walter een duim omhoog.

“Ze zal de baby zo snel mogelijk brengen.” Dokter Jones stak zijn hand uit en bewoog zijn vingers. “Ik heb mijn deel gedaan. Nu is het tijd voor jou om te boeten.”

Walter betaalde de dokter en ging weer naar beneden. Hij liep nog een paar minuten rond voordat zijn telefoon begon te rinkelen. Zijn lip krulde van walging toen hij de nummerherkenning controleerde.

“Je hebt wel lef om me te bellen na wat je hebt gedaan, Abby,” zei Walter. “Waar is Logan? Ik eis dat je hem terugbrengt.”

“Zegt de man die niet eens genoeg om hem geeft om het losgeld te betalen!” riep Abby. “Dat geld was allemaal nep, vrek. Logan moet dringend naar de dokter, en ik kan hem niet behandelen vanwege jou. Waar is het echte geld, Walter?”

“Op mijn rekening, precies zoals het er vanaf het begin al stond. Wat is er mis met Logan, of is dit gewoon weer een truc om mijn geld te krijgen?”

Abby vervloekte hem en begon te huilen. “Ik zei het toch; hij is ziek! Je moet me het geld sturen zodat hij behandeld kan worden. Zonder geld gaat hij dood.”

“Ik laat mijn zoon niet sterven! Ik zal betalen,” antwoordt Walter en hangt op.

Toen Abby hoorde bevestigen dat zij achter Logans ontvoering zat, brak haar hart opnieuw. Het kostte haar een paar minuten om zichzelf te herpakken en hem direct een betaling te sturen via haar geldtransferapp. Nu kon ze alleen nog maar wachten.

***

Tranen stroomden over Walters wangen toen zijn broertje James met Abby het ziekenhuis binnenliep. James hield Logan tegen zijn borst terwijl Abby met de receptioniste sprak.

Het leek alsof alles in slow motion gebeurde toen de politie en FBI-agenten binnenkwamen en Abby en James omsingelden. Walter had de agenten van tevoren ingelicht.

“Je bent gearresteerd voor ontvoering!” riep een FBI-agent. “Geef het kind voorzichtig en langzaam aan, en steek je handen omhoog.”

“Ga bij ons weg!” schreeuwt Abby, terwijl ze zich tussen de FBI-agent en Logan plaatst. “Mijn zoon is ziek. Hij moet naar de dokter.”

“Nee, dat is hij niet,” riep Walter, terwijl hij naar de groep toe liep. “Er is helemaal niets mis met Logan.”

Abby’s blik richtte zich op hem. Walter zag de angst en onzekerheid in haar ogen veranderen in woede. Ze sprong naar voren alsof ze hem wilde aanvallen. Maar de politie tackelde haar tegen de grond. Zij en James werden gearresteerd.

Walter omhelsde zijn zoon, opgelucht dat hij terug was. Maar Abby was nog niet klaar.

“Denk je dat je gewonnen hebt? Logan is niet eens van jou! Je kon me niet zwanger maken, weet je nog? Maar wat er ook mis met je is, het zit duidelijk niet in de familie!” schreeuwt ze.

Walter verstijfde. Hij keek naar zijn broer, die niet eens zijn hoofd optilde om hem aan te kijken. Dit deed Walter pijn. Maar het maakte allemaal niets uit, want hij had Logan bij zich.

“Ik adopteer hem als dat nodig is!” antwoordde hij. “Ik zal hem zien opgroeien terwijl jullie beiden achter de tralies wegrotten!” zei hij en vertrok met Logan.

Vertel ons wat je van dit verhaal vindt en deel het met je vrienden. Misschien fleurt het hun dag op en inspireert het hen.

Als je dit verhaal leuk vond, vind je dit misschien ook wel leuk. Het vertelt het verhaal van een vrouw die haar man zijn trouwring ziet afdoen voordat hij naar zijn werk vertrekt. Ze besluit hem te volgen, maar ontdekt iets schokkends.

Dit verhaal is geïnspireerd op het dagelijks leven van onze lezers en geschreven door een professionele schrijver. Eventuele gelijkenissen met echte namen of plaatsen berusten op puur toeval. Alle afbeeldingen dienen slechts ter illustratie. Deel je verhaal met ons; het zou zomaar iemands leven kunnen veranderen. Wil je je verhaal delen? Mail ons dan op [email protected] .