

Ze schoof een stoel naar achteren, plofte neer alsof ze al uren deel uitmaakte van de crew en haalde met dezelfde vanzelfsprekendheid haar lippenstift uit haar tas. Ondertussen vertelde ze een verhaal over haar hond, die tijdens het uitlaten iets te enthousiast achter een egel aan ging. Met bijpassende handgebaren, mimiek en het soort details waardoor zelfs de meest vermoeide visagiste haar foundationborstel even liet rusten.
Binnen vijf minuten had ze iedereen aan het lachen. De sfeer sloeg om van ‘productiemodus’ naar ‘huiskamer met sterke verhalen’. En precies dat is wat Froukje zo typisch Froukje maakt.
Waar de meesten zich zouden verontschuldigen, ongemakkelijk achteruit zouden stappen of rood zouden worden, pakt zij het moment. Geen gene, geen twijfel. Gewoon het lef om te doen alsof alles precies zo gepland was. Alsof het háár kleedkamer was. Alsof iedereen simpelweg vergeten was haar te verwachten.
Technisch gezien? Ja, een vergissing. Verkeerde deur, verkeerde ruimte. Maar niemand die dat na dertig seconden nog opviel. En niemand die haar nog weg wilde sturen.
Sommige mensen wachten tot ze worden aangekondigd. Froukje? Die loopt gewoon binnen. Op haar eigen moment. Op haar eigen manier. En eerlijk is eerlijk: iedereen is daar stiekem wel blij mee. Bekijk de beelden hieronder: