“Klaar, Lucky? Laten we beginnen!” tjilpte ze, en daarmee begon ze een straatoptreden met de hond. De twee dansten, deden trucjes en speelden met de bal, wat een nieuwsgierig en opgetogen publiek trok. Nazim keek vol ontzag toe, onder de indruk van het talent en de energie van het meisje.
Mensen lachten, klapten en gooiden munten en kleine biljetten in de schoenendoos. Toen Nazim dit zag, werd hij overmand door emoties. Hij liep naar haar toe en stopte stilletjes een handvol geld, waaronder een paar grote biljetten, in haar verzameling. Het meisje bedankte hem met een theatrale buiging en pakte haar spullen in.
Nazim voelde zich beschermend en bood aan om haar naar huis te begeleiden.
Tot zijn opluchting stemde ze toe. Onderweg stelde ze zich voor als Nastya en vertelde dat ze met haar moeder in een nabijgelegen appartementencomplex woonde. Ze sprak trots over haar goede cijfers en haar liefde voor school.
Toen ze bij haar appartement aankwamen, riep ze opgewekt: “Mam, ik ben thuis! We hebben een gast – oom Nazim heeft ons vandaag geholpen!”
Toen Nazim naar binnen stapte, verwachtte hij een verwaarlozende moeder aan te treffen – misschien zelfs een die dronk. Maar toen Nastya’s moeder naar buiten kwam, werd duidelijk dat hij ongelijk had. De vrouw was niet dronken – ze was blind en gebruikte de muren als steun.
Alleen ter illustratie
Nazim was verbijsterd. Zijn blik viel op een grote pot met munten, met een kinderlijk handschrift erop: “Voor de operatie van mama.”
Voordat hij vertrok, beloofde Nazim voor Nastya te zorgen en deelde hij de situatie met zijn familie. Fatima, diep ontroerd, vroeg wat ze konden doen. Het antwoord werd duidelijk.
De volgende dag regelde Nazim dat Nastya en Lucky buiten de bakkerij zouden optreden. Naast het geld dat ze verdienden, droeg Nazim ook nog eens bij uit eigen zak. Zijn kleinzoon Ruslan, geïnspireerd door het evenement, filmde het optreden en zette het online.
De video werd razend populair en verspreidde zich binnen enkele uren door het hele land.
Onverwachts bracht dit een golf van aandacht naar Nazims bakkerij en Nastya’s verhaal. Bedrijfssponsors namen contact op. Goede doelen boden hulp aan. Haar optreden werd een symbool van hoop.
Dankzij brede steun was er binnen enkele dagen genoeg geld ingezameld voor Tatjana’s operatie. Nazim regelde een afspraak met een Zwitserse oogkliniek, en kort daarna vlogen Tatjana en Nastja erheen voor de ingreep.
Alleen ter illustratie
Toen ze terugkwamen, liep Tatjana, niet langer geleid door muren, de trap van het vliegtuig af met haar dochter aan de hand. Lucky blafte vrolijk en sprong in hun armen.
vervolg op de volgende pagina
