Op mijn 52e dacht ik dat mijn hart dof was geworden, als een oude zolder die niet meer opengaat. Toch zou een eenvoudig klassiek concert alles veranderen. Een glimlach, een ongedwongen gesprek… en mijn leven lichtte op. Maar dit nieuwe geluk verborg een schaduw die ik nooit had vermoed.
Verliefd worden na je 52e: een tweede jeugd
Het begon allemaal op een regenachtige, typisch Parijse avond , waar de geur van nat asfalt zich vermengde met die van zomerregen. Daar ontmoette ik Alexandre, een elegante man met een discrete charme . Hij had die oprechte lach die je omhult en je doet verlangen naar het delen van je dierbaarste herinneringen.
vervolg op de volgende pagina
