Voor Peter waren deze wekelijkse bezoeken een troost. Hij zag hoe zijn moeder een gevoel van vervulling vond , zelfs ver weg van de familiecocon.
Afscheid en een laatste les
Toen Julia ernstig ziek werd, werd Peter dringend opgeroepen. Aan haar bed bereidde hij zich voor om afscheid te nemen van de vrouw die haar met liefde en vasthoudendheid had opgevoed.
In een moment van helderheid besloot Julia haar testament te bespreken. Maar in plaats van zich op materiële zaken te richten, verraste ze haar zoon door een onverwacht project aan te snijden: de renovatie van het verpleeghuis .
” Dit is voor jou, mijn zoon ,” fluisterde ze zwakjes. ” Op een dag zul jij deze plek misschien ook nodig hebben. Ik wil ervoor zorgen dat het gastvrij is voor jou en anderen. “
Deze woorden raakten Peter diep. Dit laatste gebaar van liefde, doorspekt met humor en pragmatisme, liet zien hoe gefocust Julia bleef op het welzijn van haar zoon, zelfs in zijn laatste momenten.
Een erfenis van liefde en wijsheid
Na Julia’s overlijden vervult Peter haar wensen. Hij investeert in de verbetering van de faciliteiten van het verpleeghuis en transformeert het tot een warme en gastvrije plek.
vervolg op de volgende pagina
