Wat als je hele lichaam je op een dag in de steek zou laten… behalve je geest? Wat als je alles hoorde, alles voelde, maar niets je de mogelijkheid gaf om het te uiten? Martin Pistorius beleefde deze nachtmerrie. Meer dan tien jaar zat hij opgesloten in zijn eigen lichaam, niet in staat om te bewegen of te spreken. Toch bleef zijn geest altijd wakker. Dit is zijn verhaal, even ongelooflijk als hartverscheurend.
Alles verandert op 12-jarige leeftijd: een onverwachte diagnose
Martins verhaal begint zoals dat van zoveel andere gewone kinderen. Op 12-jarige leeftijd kreeg hij de diagnose van een zeldzame vorm van meningitis . Binnen enkele weken veranderde alles. Hij verloor zijn spraakvermogen, zijn mobiliteit, zijn onafhankelijkheid… en verviel in een stilte die zelfs de geneeskunde moeilijk kan verklaren. Artsen vertelden zijn ouders dat hij waarschijnlijk niet lang zou leven. Maar tegen alle verwachtingen in bleef Martin leven. En hij leefde lang.
De onvoorwaardelijke liefde van een familie
Twaalf jaar lang wisselden zijn ouders elkaar elke dag af, met uitzonderlijke toewijding . Zijn vader, Rodney, stond ’s ochtends vroeg op om hem naar het gespecialiseerde verzorgingscentrum te brengen . ’s Avonds bracht hij hem terug, waste hem, gaf hem te eten en zorgde ervoor dat hij geen zweren kreeg. Joan, zijn moeder, hield evenveel van hem als ze leed. Op een dag, uitgeput, fluisterde ze tegen haar bewusteloze zoon: “Ik hoop dat je sterft.” Woorden waar ze diep spijt van had, maar die getuigden van immense wanhoop.
Maar Martin hoorde alles…
Het meest ongelooflijke? Martin bevond zich niet in een vegetatieve toestand. Niet echt. Na ongeveer twee jaar begint hij “tot zichzelf te komen”, maar zijn lichaam blijft gevangen. Hij is er, volledig bij bewustzijn, maar niemand weet het. Hij kijkt hulpeloos toe hoe zijn eigen leven zich ontvouwt, niet in staat de mensen om hem heen te waarschuwen. Hij hoort elk woord, elk gesprek, elke uitspraak… inclusief die van zijn moeder, die hartverscheurend was.
