Ik kleedde mij in stilte aan.
Ik vertrok zonder een woord te zeggen.
Ik heb de hele terugweg gehuild.
Niet vanwege hem.
Vanwege mij.
Van wat ik was geworden.
Van wat ik zocht.
Wat deze nacht mij leerde
Ik heb mijn man niets verteld.
Niet omdat ik wil liegen.
Maar omdat ik eerst mezelf onder ogen moest komen.
Het was niet de andere man die het echte gevaar vormde.
Het was de leegte in mij.
Deze behoefte om je begeerd, uniek en uitzonderlijk te voelen.
Ik dacht dat ik de verleiding had overwonnen.
Eigenlijk dook ik in een spiegel.
De moraal van het verhaal:
Soms denken we dat we op zoek zijn naar iets verbodens…
Maar wat we eigenlijk zoeken,
zijn wijzelf.
Onze waarde.
Ons verlangen om anders te bestaan.
Die dag heb ik mijn man verraden.
Maar bovenal besefte ik hoezeer ik mezelf was vergeten.
En wat ik nu wil herbouwen is geen perfect koppel.
Zij is een complete vrouw.
