Dylan van zijn kant besefte de omvang van zijn fouten. Verteerd door schaamte probeerde hij oprecht zijn excuses aan te bieden. Maar Lila, nu vastbesloten, wilde maar één ding: verdergaan. “Teken de scheidingspapieren en laat me met rust,” waren haar laatste woorden.
Een pad naar genezing
Terwijl Lila zichzelf herbouwde, ging Dylan in therapie, vastbesloten om zijn demonen onder ogen te zien. De les was pijnlijk, maar noodzakelijk. Als hij één ding had geleerd, was het wel dat de waarheid altijd aan het licht komt, hoe hard je ook probeert die te verbergen.
Uiteindelijk herinnert dit verhaal ons eraan dat leugens het onvermijdelijke alleen maar uitstellen, en dat kracht ligt in veerkracht in het aangezicht van verraad.