Liefde is geen permanente kermis. Het is een opeenvolging van seizoenen: bedwelmende lentes, zinderende zomers, milde herfsten, stille winters . Accepteren dat liefde evolueert, geeft haar de kans om te blijven bestaan.
Julia zou kunnen ontdekken dat er, onder de tijdelijke afwezigheid van verlangen, nog steeds een diepe medeplichtigheid schuilt , een kostbare steun , als een trouwe oude paraplu op stormachtige dagen .
Weggaan is niet altijd de oplossing. Soms is het al voldoende om opnieuw te leren hoe je samen kunt lopen, in je eigen tempo.
