Internetgebruikers zijn op zoek naar antwoorden over oude houten voorwerpen die kleding aan de wind gaven
De geschiedenis van houten wasknijpers gaat terug tot de oudheid, toen mensen verschillende methoden gebruikten om hun wasgoed vast te zetten terwijl het aan het drogen was.
De eerste gebeeldhouwde wasknijpers dateren uit de oudheid en waren heel anders dan de houten wasknijpers die we vandaag kennen. Deze vroege wasknijpers waren meestal handgemaakt van natuurlijke materialen zoals hout, bot of zelfs steen, en hadden vaak sierlijke patronen of ontwerpen.
De moderne houten wasknijper, zoals we die nu kennen, ontstond in de 19e eeuw om te voldoen aan de groeiende behoefte aan een praktisch en effectief hulpmiddel voor het ophangen van wasgoed.
De vroegste versies van de wasknijpers die we vandaag kennen, waren handgemaakt van massief hout, vaak esdoorn of berk, en hadden een eenvoudig ontwerp bestaande uit twee stukken hout die met elkaar waren verbonden door een kleine veer of metaaldraad.
De ziekte van wasvrouwen en -mannen
Het moderne ontwerp dat we vandaag kennen, gaat terug tot een patent uit 1853 voor een wasknijper, ingediend door David M. Smith uit Vermont.
Volgens zijn patent, gedateerd 25 oktober 1853, worden de bijgewerkte wasknijpers “aan elkaar gearticuleerd” door een draad “zodat de twee langere benen bij elkaar kunnen worden gebracht en tegelijkertijd de kortere benen kunnen spreiden.”
De twee stukken hout hebben de vorm van een klem wanneer ze tegen elkaar worden gedrukt. Hierdoor kan de wasknijper stevig aan kleding hangen zonder deze te beschadigen. Het veerbelaste mechanisme zorgt ervoor dat de wasknijper gesloten blijft tijdens gebruik, waardoor er een betrouwbare grip op het wasgoed is, zelfs in winderige omstandigheden.
Smith stelt in het patent: “Een ander voordeel, ook erg belangrijk, [dat] mijn verbeterde wasknijper heeft ten opzichte van de gewone speld, is dat hij niet door de wind van kleding kan worden losgemaakt, zoals het geval is met de gewone speld, wat een ernstig nadeel is voor wasvrouwen.”
