Vervaagd en afgelegen in de schaduw van de carports en in de achtertuinen van werkplaatsen, leeft een ambacht uit het verleden in de hoofden van degenen die het hebben gezien. De actie van het opwarmen van stukjes lood of tin in een gietijzeren lepel roept herinneringen op aan een tijdperk waarin men inventief moest zijn om te overleven. Het was niet alleen een nuttige vaardigheid die door vaders aan hun kinderen werd bijgebracht, maar tegelijkertijd was het een activiteit die hielp om samen tijd door te brengen en nauwkeurigheid en geduld te ontwikkelen.
Het beeld van het gesmolten metaal dat op de holte van een ruwe lepel druipt als een soort oud werktuig, is te zien in veel folkloreverhalen. Dit zijn zelfgemaakte staven die zijn gemaakt om kogels voor geweren of zinkers voor de visserij te produceren; Ze vertellen allemaal het verhaal van zelfvoorziening. Vóór het tijdperk van in de fabriek gemaakte producten, vooral die welke handig in gebruik zijn, moeten mensen hun eigen zinkloodjes of kogels maken, wat zowel leuk als kosteneffectief is.
zie volgende pagina
