Het is een gesprek dat we soms tussen vrienden bij een kopje koffie horen, soms in intiemere gesprekken, of zelfs op sociale media, tussen twee duidelijke uitspraken. De vraag lijkt simpel: hoe lang hebben we een man in ons leven nodig? Maar bij nader inzien is het geen kwestie van leeftijd… het is een kwestie van verlangen, evenwicht en diep verlangen.
Noodzaak of wens: twee heel verschillende realiteiten
Tegenwoordig kan een vrouw alles. Ze werkt, rijdt auto, reist alleen, voedt haar kinderen op als ze dat wil en neemt haar eigen beslissingen. Mannen zijn niet langer essentieel om een pot jam te openen of dozen te dragen. Maar sommige dingen ontsnappen aan technologie of autonomie: verbondenheid, medeplichtigheid, het gevoel een unieke plek in iemands leven te hebben.
Maar de persoon tegenover je moet nog steeds weten hoe hij of zij het moet geven. En soms is het beter om alleen te zijn dan in een lege of uitputtende relatie.
Een man kan een steun zijn… of een last
Na verloop van tijd veranderen prioriteiten. We zoeken niet langer naar “iemand ten koste van alles”, maar naar iemand die waarde, vrede en oprecht delen brengt . Op 20-jarige leeftijd hopen we gekozen te worden. Op 40, 60 of 70 kiezen we. En dat vermogen is een ware kracht.
vervolg op de volgende pagina
