Een rustplaats tussen twee werelden
Stel je een rustige wachtkamer voor, op de grens tussen deze wereld en de wereld hierna. Dit tweede niveau, soms ook wel “Hades” genoemd (niet gerelateerd aan de hel uit de klassieke mythologieën) , was een plaats van tijdelijke rust. Voor sommigen, zoals kinderen, gaat deze overgang snel. Bij anderen kan het langer duren.
Myers zou bijvoorbeeld na een overlijden in Italië daar zijn gebleven. Hij spreekt over een kalme plek, gemaakt van kalmerende schaduwen en regenererende stilte . Een soort haakje om de ziel op te laden.
Een onvolmaakte kopie van de aarde
Hier leven we zoals op aarde… maar dan zonder lichaam. Een universum gevormd door verbeelding en herinneringen. Sommigen vinden er hun thuis, hun routine, bijna als in een lucide droom. Maar wees voorzichtig: dit level heeft ook donkere gebieden.
Mensen die een egocentrisch leven leiden, zonder mededogen of vrijgevigheid, leven in saaie , koude ruimtes, zonder kinderen of licht. Het is geen opgelegde straf, maar een weerspiegeling van de innerlijke toestand. En we stappen eruit… zodra we klaar zijn om te veranderen.
Toegang tot de echte ‘hemel’
Hier begon Myers naar eigen zeggen pas echt het hiernamaals te begrijpen. Nooit eerder geziene kleuren , nieuwe sensaties, alles is intenser. Deze hemelse wereld markeert een breuk met de voorgaande niveaus: de ziel begint een grotere werkelijkheid waar te nemen, minder menselijk en meer spiritueel .
vervolg op de volgende pagina
