ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT

Mijn 51-jarige schoonmoeder heeft mij gevraagd haar pasgeboren kinderen te adopteren

Ik denk dat ik droom. Waarom nu dit verzoek?

Een geheim dat alles verandert

Toen vertelde Alain mij het ondenkbare: ze had terminale kanker. Maar dat is nog niet alles.  Ze vertelt mij dat Alain niet haar biologische zoon is.  We groeiden naast elkaar op, zonder dat we ooit zoiets vermoedden. Hij was bij de geboorte geadopteerd, een geheim dat zij en Bernard bewaarden.

Ze wilde altijd al kinderen, maar Bernard was onvruchtbaar. Ze had het lange tijd opgegeven, totdat de angst dat ze die kans niet meer zou krijgen haar ertoe aanzette om het op 50-jarige leeftijd nog een keer te proberen.

Het gewicht van een belofte

Ik ben boos, maar ik beloof het hem. Ondanks onze financiële moeilijkheden en ondanks het feit dat we al voor onze drie kinderen zorgen,  wil ik ervoor zorgen dat deze tweeling nooit alleen is.  De tijd die ik in een tehuis doorbracht, kwam voor mij als een klap in het gezicht terug.  Ik kon het niet laten dat twee kleine jongens zoiets meemaakten.

Adoptie, een beslissing van twee mensen

Na de begrafenis vind ik de moed om er met Alain over te praten.

“Ik heb je moeder beloofd dat ik voor haar baby’s zou zorgen. Ze hebben ons nodig.”

vervolg op de volgende pagina

ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT

Plaats een reactie