Julie geeft uiteindelijk toe. “Oké, jij wint. Ik ga mijn was verplaatsen. Maar doe dat ding uit. Mijn ogen huilen!” Er werd een akkoord bereikt en sinds die dag is er geen fluorescerend kant meer te bekennen. Hugo kan weer dromen van superhelden, zonder gestoord te worden door satijnen katapults.
Waar dit verhaal ons aan herinnert
Wordt vervolgd op de volgende pagina
