Het face-to-face dat ik niet had verwacht
Het plan was simpel: ze zou voor mij komen werken. Een advertentie, een discrete camera, een valse identiteit. Toen ze voor het eerst binnenkwam met haar schoonmaakproducten met citroensmaak , wist ik het: zij wist het niet. Acht weken lang heb ik hem in stilte geobserveerd. En ik, die me afvroeg waarom.
Op een dag stopt ze voor een foto van mij terwijl ik afstudeer. Zijn blik verandert. Ze aarzelt en knijpt haar ogen tot spleetjes. En ik praat met hem.
Als de waarheid aan het licht komt
Ik vertel hem alles. Het kind. Het briefje. De pijn. Ze barst. Snikken, verklaringen: ze was jong, in de steek gelaten door haar vader, verstoten door haar ouders. Omdat ze geen hulpmiddelen had, geloofde ze dat ze de juiste keuze maakte.
vervolg op de volgende pagina
