Mijn mond viel open. Een hele week? Ze hadden zonder enig woord een vakantie geboekt en mij met twee kinderen achtergelaten. Zonder waarschuwing, zonder berichtje. Geen ansichtkaart, geen check-in op sociale media vanuit Cancun?
Ellie keek me met grote ogen aan: “Waar is mama?” Mijn stem trilde toen ik zei: “Ze is weg met oom Ryan. Jij blijft hier bij mij tot ze terugkomt.” Jake begon te huilen, en al snel volgde Ellie. We zaten samen op de vloer, verbijsterd door het gevoel van verraad en het geluid van twee huilende kinderen.
De dagen erna waren een waas van chaos. ’s Ochtends was het een strijd om Jake in zijn autostoeltje te krijgen, en het onderhandelen over prinsessenjurkjes met Ellie kostte ook tijd. Thuis waren er voortdurend ruzies om speelgoed en bekers. Er lagen cornflakes op de grond, plakkerige vingerafdrukken overal, en torens van was dreigden om te vallen. Ondertussen postten Ryan en Mandy op Instagram foto’s van cocktails bij het zwembad, uitgebreide diners en ontspannende spabehandelingen – iedere foto een nieuwe steek in mijn groeiende frustratie.
Op dag drie had ik het echt gehad. Terwijl Jake zijn mac-and-cheese door de keuken smeet, raakte ik over mijn toeren. Noodles vlogen op mijn trui, kaas plakte in mijn haar, en ik dacht: “Dit moet stoppen.” In een moment van helderheid pakte ik mijn telefoon en begon te filmen. Ik legde de puinhoop vast, de tranen, de absurde situatie waarin ik plots fulltime oppas was geworden. Daarna monteerde ik de beelden met stukjes van Ryan en Mandy’s vakantiebekentenissen en plaatste het op mijn privé-Instagram met de tekst: “Als je man en zijn zus zonder iets te zeggen naar Mexico vliegen en jij de gratis babysitter wordt. De slechtste verrassing ooit.”
De reacties lieten niet lang op zich wachten. “Wat? Ze hebben dat gedaan?” “Onvoorstelbaar dat ze je zo achterlaten!” “Laat ze meteen naar huis komen!” Ryan en Mandy belden me boos via FaceTime en smeekten me de video te verwijderen, terwijl vrienden en familie hun vakantiefoto’s afkeurden. Ik bleef kalm en zei dat ik het pas zou weghalen als ze een ticket terug zouden boeken. Ze hadden geen keus en moesten hun trip vroegtijdig afbreken.
Toen ze terugkwamen, gaf ik Ellie en Jake terug aan Mandy, pakte mijn spullen en ging een tijdje bij een vriendin wonen. Ryan probeerde zijn excuses aan te bieden en noemde het een misverstand, maar ik bleef bij mijn standpunt: dit was geen vergissing, maar verraad. De video bleef online, de reacties stroomden binnen, en eindelijk sliep ik weer rustig, zonder de angst voor een peuterbuilexplosie. Mijn les? Laat niemand jouw tijd of rust zomaar voor lief nemen.
