Maar op een dag kwam Oliviers moeder bij Emilie langs. Haar gezicht, getekend door berouw, bekende ze dat ze alles verzonnen had en smeekte om vergeving. Hoewel Emilie eindelijk de redenen voor deze wrede daad begreep, was ze nog niet klaar om te vergeven.
Olivier keert terug… te laat
Een jaar later verscheen Olivier opnieuw, zijn gezicht getekend door schuldgevoel. Hij had eindelijk begrepen dat zijn moeder hem had gemanipuleerd en dat hij zijn familie in een illusie had achtergelaten.
Hij smeekte Emily om hem terug te nemen. Maar ze wist dat het vertrouwen gebroken was. Zijn dochters waren zonder hem opgegroeid, en Emily had geleerd om op eigen kracht sterk te zijn.
“Ik heb al een gezin, Olivier. Je was er niet toen we je nodig hadden. Ik heb je niet meer nodig.”
