Toen de familie van mijn man besloot dat ik hun persoonlijke paasmeisje zou worden, hadden ze geen idee dat ik al iets bijzonders tussen de chocoladekonijntjes had verstopt. Wat er daarna gebeurde, blijft me aan het lachen maken.
Mijn naam is Emma, ik ben 35 en ik werk als marketingdirecteur bij een middelgroot bedrijf. Ik ben al drie fantastische jaren getrouwd met Carter. Carter is alles wat ik me maar kan wensen. Hij is behulpzaam, zorgzaam, grappig en weet hoe hij een vaatwasser goed moet inruimen.
Onze relatie is bijna ideaal, op één groot minpunt na: zijn familie.
“Emma, lieverd, kun je nog een mimosa voor me halen nu je toch op bent?” De stem van mijn schoonmoeder Patricia galmde vorige maand over ons terras in de achtertuin, terwijl ik nog maar twee stappen in de richting van de keuken had gezet.
Ze was al meer dan een uur niet meer uit haar comfortabele ligstoel gekomen.
“Natuurlijk, Patricia,” zei ik met de geoefende glimlach die ik in de loop van drie jaar huwelijk had ontwikkeld.
Ze maakten vanaf het begin duidelijk dat ik niet de juiste persoon was voor Carter.
Het zijn de mensen die geloven dat ze altijd gelijk hebben en die me nooit echt hebben geaccepteerd. Het zijn de mensen die complimenten geven die in prikkeldraad zijn verpakt.
“Oh, Emma, wat dapper dat je zoiets straks draagt,” zei Sophia, de oudste van 41, tijdens onze laatste familiebijeenkomst, terwijl ze mijn volkomen normale jurk zag.
Melissa, 39, laat nooit een kans onbenut om commentaar te leveren op mijn eetgewoonten. “Goed zo, dat je je niet druk maakt om calorieën,” zei ze dan terwijl ze me een hap van mijn toetje zag nemen.
En dan is er nog Hailey, 34, die, hoewel ze jonger is dan ik, altijd overkomt als een afkeurende tante. “Onze familie heeft sterke gewoonten. Ik hoop dat je dat kunt volhouden.”
Maar hoe zit het met Pasen? Oh, ze hebben zichzelf echt overtroffen.
“Aangezien jij en Carter nog geen kinderen hebben,” zei Melissa drie weken voor Pasen, terwijl haar drie kinderen over mijn net schoongemaakte meubels klommen, “zou het logisch zijn dat jij de paaseierenzoektocht organiseert.”
Verstop niet zomaar een paar plastic eieren. Nee.
Ik moest een heel evenement organiseren, met aanwijzingen voor een speurtocht, kostuums en zelfs het inhuren van een konijn als mascotte, en dat met mijn eigen geld.
“Het zou echt laten zien dat je om ons gezin geeft,” voegde Sophia eraan toe, terwijl ze aan haar latte nipte en haar grote zonnebril rechtzette terwijl ze op mijn terras in de achtertuin zat.
Carter pakte mijn hand onder de tafel vast. “Dat klinkt als een hoop werk,” begon hij, maar zijn zussen onderbraken hem.
“Dat is gewoon wat we in dit gezin doen,” zei Hailey, ondanks het feit dat ik haar nog nooit eerder iets had zien organiseren.
Goed. Ik heb mijn protesten ingenomen. Voor nu.
Wat ze niet wisten, was dat ik al bezig was met het bedenken van een strategie om van Pasen een onvergetelijke dag te maken.
Twee dagen voor Pasen kreeg ik een sms’je op mijn telefoon. Patricia was een familiegroepschat begonnen. Zonder Carter natuurlijk.
“Aangezien je toch al helpt, schat, zou het fantastisch zijn als je het paasdiner kookt! Carter verdient een vrouw die goed kan hosten. 😘”
Ik staarde naar mijn telefoon en mijn polsslag steeg bij elke melding terwijl Sophia, Melissa en Hailey hun ‘suggesties’ deden.
Wat ze werkelijk bedoelde was: “kook voor 25 personen.” Een compleet buffet bestond uit ham, aardappelpuree, een sperziebonenschotel, gevulde eieren, brood, twee taarten en “een lichtere optie voor degenen onder ons die op hun lijn letten.”
Niemand van hen bood aan ook maar een taart mee te nemen.
“Wat willen ze dat je doet?” vroeg Carter toen ik hem de berichten liet zien. Zijn wangen kleurden rood van woede. “Dat is belachelijk. Ik zal met ze praten.”
“Nee,” antwoordde ik, terwijl ik mijn hand op zijn arm legde. “Maak je geen zorgen.”
“Maar Emma, dat is te veel werk. Laat me dan tenminste catering bestellen.”
Ik grijnsde en kuste zijn wangen. “Ik kan dit, vertrouw me.”
“Emma, deze ham is een beetje droog”, zei Patricia binnen enkele seconden nadat ze de eerste hap had genomen.
de volgende pagina
