Ik keek haar recht in de ogen en zei:
“Nee, Melissa. Jij hebt je keuze gemaakt. We hebben geleerd zonder jou te leven. We verdienen beter.”
Ze huilde, smeekte, maar het was te laat. Sommige keuzes zijn onomkeerbaar.
En ik? Ik had de bladzijde al omgeslagen.
