Een tienermeisje leest een brief | Bron: Midjourney
Ik staarde naar de bankgegevens, maar bleef stokstijf staan.
“Ik weet de kluiscode niet,” fluisterde ik.
De advocaat glimlachte.
“Het horloge”, zei hij eenvoudig.
Ik pakte het horloge van mijn vader en draaide het om. Op de achterkant zaten kleine krasjes. Vier figuren, vaag maar zichtbaar.
Een verraste tiener | Bron: Midjourney
Een code!
Matthew glimlachte.
“Je vader was een genie, Dawn.”
Ik kon het niet helpen. Ik heb echt heel erg gelachen, voor het eerst sinds zijn dood.
Charlotte had het huis, maar ook alle schulden. En ze had zojuist de enige persoon die haar kon redden van het verlies van alles eruit gegooid.
De buitenkant van een huis | Bron: Midjourney
Een paar dagen later, toen ik nog steeds in de bed and breakfast was, belde Charlotte mij. Ik liet de wekker rinkelen terwijl ik een glas water ging halen.
Toen nam ik op.
“Hallo?” zei ik vriendelijk.
“Dat wist je toch wel?” ” spuugde ze.
“Je wist wat?” ” vroeg ik.
Een glas water op het aanrecht | Bron: Midjourney
“Het huis,” barstte ze uit. “De advocaat belde me net. Er zijn schulden. Heel veel schulden. Duizenden dollars. Als ze niet worden terugbetaald, wordt het huis in beslag genomen, Dawn. En jij…” ze haalt trillend adem. “Je hebt het geld toch?” »
Ik leunde achterover in een fauteuil en draaide het horloge van mijn vader om mijn pols.
“Ik heb misschien wel het geld…” zei ik. “Maar we hebben niet echt een goed verhaal, hè? Je hebt me eruit gegooid. »
Ze bleef stil.
“Je moet mij helpen!” ” zei ze uiteindelijk.
Ik glimlachte.
“Ik had je willen helpen, Charlotte,” zei ik. “Als je aardiger tegen me was geweest toen ik opgroeide, zus. Dan had ik me misschien slecht gevoeld. »
Een vrouw praat aan de telefoon | Bron: Midjourney
Toen hing ik op.
Ik zou nog wat langer in de bed and breakfast blijven. Matthew hielp mij met het zoeken naar een gemeubileerd appartement.
“Iets kleins zal perfect zijn,” vertelde hij mij. “Je hebt nog een paar maanden voordat je naar de universiteit gaat, Dawn. Je hoeft niet gebonden te zijn aan een groot huis. Een appartement is de beste oplossing. En je bent binnenkort achttien en dan kun je doen wat je wilt. Voor nu moet je je concentreren op school. »
“Bedankt voor je hulp”, antwoordde ik. “Zonder jou was ik verloren geweest.”
Een tienermeisje maakt haar huiswerk | Bron: Midjourney
“Dawn, je vader vertelde me alles over je en hoe moeilijk je zus je leven maakte. Vooral nadat je moeder het gezin verliet. Ik heb je vader beloofd dat ik je weer op de been zou helpen. »
Een paar weken later zat ik in mijn kleine studio in een artistieke wijk van de stad. Het was vlakbij mijn school en het café, en ik vond het geweldig.
Ik weet niet wat er met Charlotte is gebeurd, maar toen ik op een avond langs ons huis liep, zag ik een bordje VERKOCHT op de voorgevel. Ik had me waarschijnlijk slecht moeten voelen, maar dat deed ik niet. Zonder mijn vader was het niet mijn thuis.
En gelukkig zorgde hij nog steeds voor mij, ook al was het via Matthew.
Een lachende tiener | Bron: Midjourney
