Rachel en haar man Jack waren ontzettend blij toen ze erachter kwamen dat ze een vijfling verwachtten.
Jack was vrachtwagenchauffeur en verdiende een goed inkomen, dus toen de baby’s geboren werden, was het voor Rachel makkelijk om haar baan op te zeggen om voor hun kinderen te zorgen. Maar er gebeurde iets, en Rachel zat met de handen in het haar.
ADVERTENTIE
Op een dag vertrok Jack vroeg in de ochtend naar zijn werk en kwam nooit meer terug. Later die avond kreeg Rachel een telefoontje van de politie met de mededeling dat hij was omgekomen bij een vrachtwagenongeluk. Jack was weg en ze moest de rol van de man des huizes op zich nemen.
Op een dag was ze in de supermarkt om boodschappen te doen voor de verjaardagen van haar zoons. Ze fronste echter haar wenkbrauwen vanwege de prijzen.
ADVERTENTIE
“Wanneer is de prijs van cacaopoeder omhoog gegaan? $5 voor een kleintje?! Ughh, ik heb nog niet de helft gekocht en het totaal is al $50! Jezus! Ik moet nog wat dingen terugleggen.”
Ze liep naar het volgende gangpad, net toen een van haar zoons, Max, erop stond hem wat snoepjes te kopen. “Mama! Kun je alsjeblieft snoepjes voor me halen? Alsjeblieft?”
“Oh lieverd!” Rachel hield even op.
ADVERTENTIE
Snoep is niet goed voor je. Doktoren zeggen dat snoep je tanden bederft. Het is ook een beetje duur, en mama moet een taart bakken voor je verjaardag, dus ze moet de ingrediënten kopen.
ADVERTENTIE
Afbeelding uitsluitend ter illustratie.
Maar de vierjarige jongen begreep dat niet. Hij begon luid te huilen, wat de aandacht van een aantal klanten trok. “Nee, mama! Ik wil het! IK WIL SNOEP!”
“Ja, mama! Wij willen ook snoep! ALSJEBLIEFT!!!” riepen de andere vier jongens in koor.
“Hoe moeilijk is het om de prijzen te controleren voordat je iets koopt?”, mopperde de kassierster, Lincy.
“Je komt 10 dollar tekort, dus ik moet wat spullen meenemen.”
Ze pakte de chocoladekoekjes, de candybars en nog wat andere dingen en begon de rekening klaar te maken, maar Rachel hield haar tegen.
“Oh, haal die spullen alsjeblieft niet weg. Ehm… laten we één ding doen. Ik haal het brood weg en…” Rachel begon de spullen te kiezen die ze weg wilden halen.
vervolg op de volgende pagina
