Dus in plaats van naar huis te gaan, ging ze naar het huis van haar vader.
“Hoe heb je haar al die jaren bij me weggehouden, pap? Dat was niet eerlijk! Ze wilde het goedmaken. Ik was oud genoeg om die keuze te maken! We hebben jaren verspild!” schreeuwde Anne bijna, terwijl ze probeerde niet hysterisch te worden.
“Dat heeft ze niet gedaan, Anne. Ze liegt tegen je,” zei Chris tegen haar.
“Nee! Je liegt!”
Hij slaakte een diepe zucht en legde zijn handen om zijn middel. “Ik wilde je dit niet laten zien, maar kom met me mee,” drong haar vader aan en liep naar zijn kantoor. Hij ging op zijn stoel zitten en begon wat dingen te klikken terwijl Anne hem bijstond.
“Wat is er?” vroeg ze, terwijl ze de paar gevallen tranen droogde.
“Ik heb je hier jarenlang tegen beschermd. Maar je hebt gelijk. Je bent nu oud genoeg om de waarheid te weten,” zei Chris zachtjes en opende een video. Het toonde Fiona en haar vader in een verhitte discussie. Het was van midden jaren 2000, toen ze een tiener was.
Haar vader zette het volume hoger en Anne hoorde Fiona schreeuwen. Ze dreigde haar vader met een rechtszaak en het meenemen van Anne. Eindelijk zag ze Chris haar wat geld geven. De vrouw glimlachte als een kat die de kanarie had opgegeten en was weggegaan. De video was afgelopen en haar vader zette er weer een op. Het moet een paar jaar later zijn geweest.
Chris had video na video van dezelfde situatie. “Ik heb het de eerste keer niet opgenomen. Maar mijn advocaat stelde het voor, dus ik heb de camera’s thuis neergezet, niet wetende of ze terug zou komen om meer geld te eisen,” fluisterde hij met een strakke mond, terwijl hij probeerde zijn emoties te bedwingen.
“Maar wat als ze nu echt veranderd is? Ze heeft de lunch betaald, dus misschien klopt het wel voor haar rijke man,” opperde Anne, die het ergste van haar moeder niet wilde geloven.
“Oh, lieverd,” antwoordde haar vader met een knikje. “Kijk. Deze video is van gisteren. Ik neem aan dat ze je dat briefje vlak na dit moment heeft nagelaten.”
Het was glashelder. Fiona was zelfs precies zo gekleed als gisteren. Opnieuw eiste ze geld.
“Maar waarom heb je haar iets gegeven? Ik ben volwassen. Ze kan je nu toch niet voor de rechter dagen,” vroeg ze zich af, terwijl de tranen uit haar ogen rolden.
“Ik wilde niet dat ze zich met jullie leven bemoeide. Ze zou jullie en Edward kapot kunnen maken. Ze is giftig. Ik wilde haar weg hebben. Ik zou ermee doorgaan als jij dat wilt,” zei Chris, terwijl hij naar zijn dochter keek, en Anne kon alle liefde in zijn ogen niet ontkennen. Haar vader deed inderdaad wat hij het beste voor haar vond.
“Nee, pap. Dit houdt nu op. Ik regel het wel,” zei Anne uiteindelijk, terwijl ze haar tranen wegveegde.
vervolg op de volgende pagina
