Microplastics zijn de afgelopen jaren een belangrijk milieuprobleem geworden. Deze kleine plastic deeltjes, meestal minder dan 5 mm groot, zijn alomtegenwoordig in oceanen, rivieren en zelfs de lucht die we inademen. Ze komen voort uit verschillende bronnen, waaronder de afbraak van groter plastic afval, synthetische vezels uit kleding en microbeads in producten voor persoonlijke verzorging.
De impact op het leven en de ecosystemen in zee is goed gedocumenteerd, met studies die aantonen dat inname door zeedieren leidt tot fysieke schade en mogelijke blootstelling aan chemicaliën. Naarmate het bewustzijn van microplastics groeit, ontdekken onderzoekers nieuwe, vaak verrassende, routes voor deze deeltjes om in het milieu terecht te komen.
Overzicht van de nieuwe studie en de bevindingen
Een opmerkelijke studie heeft aangetoond dat een enkele kras op een pan met antiaanbaklaag ongeveer 9.100 microplastic deeltjes kan vrijgeven. Deze bevinding onderstreept een eerder over het hoofd geziene bron van vervuiling door microplastics: alledaags keukengerei. De studie, uitgevoerd door onderzoekers van de Universiteit van Newcastle en de Flinders University in Australië, onderzocht de slijtage van kookgerei met tefloncoating, waaruit bleek dat zelfs kleine schade aanzienlijk kan bijdragen aan de milieubelasting van microplastics. Voorbij een enkele kras kan uitgebreide schade aan dergelijke coatings tot 2,3 miljoen deeltjes vrijgeven, wat de omvang van deze verborgen vervuilingsbron benadrukt.
Microplastics begrijpen: definitie en impact
Microplastics zijn plastic deeltjes kleiner dan 5 mm. Ze kunnen primair zijn (opzettelijk klein, zoals microbeads) of secundair (gevormd door de afbraak van grotere kunststoffen). Hun impact is wijdverbreid en heeft gevolgen voor het zeeleven en, in toenemende mate, voor de menselijke gezondheid. Microplastics worden aangetroffen in zeevruchten, drinkwater en lucht en geven aanleiding tot bezorgdheid over fysieke blokkades, blootstelling aan chemicaliën en ontstekingen in organismen. In het geval van pannen met antiaanbaklaag zijn de vrijgekomen deeltjes grotendeels polytetrafluorethyleen (PTFE), een PFAS-verbinding, die tot discussie heeft geleid over de mogelijke gezondheidsrisico’s vanwege de persistentie en mogelijke toxiciteit.
Bronnen van het vrijkomen van microplastics: de rol van krassen
zie volgende pagina
