Olga, ik wil scheiden. Ik heb nu een nieuwe hoge positie en jij bent niet meer wat ik wil! – zei haar man brutaal.
“Hij gaf me gisteren de scheidingspapieren.”
Alla zuchtte. “Sinds hij promotie maakte, is hij vreselijk – gemeen tegen iedereen, vooral tegen vrouwen. En toen kwam Marina Vitaljevna.”
“De nieuwe HR-manager?”
“Jep. Jong, rijk, ambitieus. Ze heeft hem vanaf dag één binnengehaald.”
Olga’s handen trilden.
De verhuizers ruimden zijn kledingkast op en lieten een griezelige leegte achter. Ze raapte gevallen stropdassen op en deed de lades mechanisch dicht. In een jaszak vond ze een foto waarop ze lachend stonden. Ze scheurde hem aan flarden.
De telefoon ging. Het was Alla weer.
“Wat nu?”
“Ik weet het niet zeker,” zei Olga zachtjes. Toen, vastberadener: “Maar ik ben klaar met huilen. Ik heb zijn leven lang genoeg geleefd. Tijd om het mijne te gaan leven.”
“Goed gedaan meid! Maar teken die papieren nog niet. Laat hem zweten.”
“Nee,” antwoordde Olga. “Ik teken. Ik klamp me niet vast aan iemand die me heeft verraden. Maar ik zal ervoor zorgen dat hij spijt krijgt van elke traan die ik heb gehuild.”
Ze pakte haar telefoon en belde.
Hallo, ik wil graag een grote evenementenzaal reserveren voor volgende week vrijdag – ongeveer 200 gasten. En ik wil graag een aantal speciale regelingen bespreken.
De scheiding verliep vlot. Olga tekende alles zonder protest. Oleg voelde zich triomfantelijk en koesterde zich in zijn nieuwe relatie.
Op een luxe bedrijfsfeest stonden Oleg en Marina in de schijnwerpers. Marina straalde: “Ze zeggen dat de bedrijfseigenaar er vanavond is. Niemand heeft haar ooit gezien, maar blijkbaar is ze een krachtige vrouw.”
Op dat moment betrad de nieuwe CEO het podium.
Oleg liet bijna zijn glas vallen.
Het was Olga – elegant, zelfverzekerd, stralend. De menigte barstte in applaus uit toen ze sprak. Er werd champagne aangeboden. Ze bewoog zich sierlijk tussen de medewerkers, kletsend, glimlachend en met een grote charme.
Oleg drong zich door de menigte heen en probeerde haar te vangen. Maar ze verdween, terwijl Marina verstijfd bleef zitten, haar servet verfrommeld in haar vuist.
De volgende ochtend om 9.00 uur werd Oleg ontboden op het kantoor van de CEO.
vervolg op de volgende pagina
