Online gebruikers zoeken naar antwoorden op oude houten voorwerpen die kleding aan de wind voerden
De moderne houten wasknijper, zoals we die vandaag de dag kennen, ontstond in de 19e eeuw als antwoord op de groeiende behoefte aan een handig en effectief hulpmiddel om wasgoed op te hangen.
De eerste wasknijpers die we vandaag de dag kennen, waren handgemaakt van massief hout, vaak esdoorn of berkenhout. Ze hadden een eenvoudig ontwerp dat bestond uit twee stukken hout die met een klein veertje of een metalen draadje aan elkaar waren bevestigd.
‘Kwaad voor wasvrouwen’ en mannen
Het moderne ontwerp dat we vandaag de dag kennen, stamt uit een patent uit 1853 voor een wasknijper, aangevraagd door David M. Smith uit Vermont.
Volgens zijn patent, gedateerd 25 oktober 1853, zijn de vernieuwde wasknijpers “met scharnieren aan elkaar verbonden” door een draad “zodat de twee langere poten naar elkaar toe bewogen kunnen worden en tegelijkertijd de kortere poten uit elkaar kunnen worden bewogen.”
De twee houten delen zijn zo gevormd dat ze een klem vormen wanneer ze worden samengedrukt. Hierdoor houdt de wasknijper kledingstukken stevig vast zonder ze te beschadigen. Het veermechanisme zorgt ervoor dat de wasknijper gesloten blijft tijdens gebruik, waardoor hij ook bij winderige omstandigheden een goede grip op de was heeft.
vervolg op de volgende pagina
