Als ouders scheiden, veroorzaakt dat vaak pijn en verdriet bij hun kinderen.
Maar in mijn geval voelde ik me opgelucht. Ik hield nog steeds van mijn moeder en vader, maar hun huwelijk was moeilijk om aan te zien.
ADVERTENTIE
Naarmate ik ouder werd, moedigde ik mijn moeder aan om iemand anders te zoeken. Ze vertelde vaak hoe eenzaam ze zich voelde, vooral tijdens rustige avonden thuis. Dus toen ze me op een dag belde, haar stem vol enthousiasme en aankondigde dat ze een vriend had die ze me wilde laten ontmoeten, was ik oprecht blij voor haar.
Om elkaar te leren kennen, nodigde ze me uit voor het avondeten. Het enige wat ik van hem wist, was dat hij Aaron heette en banketbakker was.
ADVERTENTIE
Alleen ter illustratie.
Om een goede indruk te maken, kocht ik onderweg een fles wijn. Gezien mijn krappe budget was dat een luxe – eentje die betekende dat ik de rest van de week instantnoedels zou eten. Ik had het financieel moeilijk en spaarde elke cent om mijn droom van een restaurant te verwezenlijken.
Toen ik bij het huis van mijn moeder aankwam, overspoelde een golf van nervositeit me. Binnen enkele seconden zwaaide de deur open.
“Casey! Je bent er eindelijk!” Mijn moeder straalde. “We hebben gewacht! Ik wilde je net bellen toen de deurbel ging!”
ADVERTENTIE
Ik knikte geruststellend naar haar. “Ik weet zeker dat alles goed komt. Jij hebt hem uitgekozen, dus hoe kan ik je dan niet steunen?”
ADVERTENTIE
We liepen samen naar de eetkamer, maar op het moment dat ik binnenstapte, kreeg ik een knoop in mijn maag.
Naast de tafel stond een man van ongeveer mijn leeftijd, met donker haar, een keurig getrimde baard en een zelfverzekerde houding. Ik keek even naar mijn moeder, die bleef glimlachen alsof alles volkomen normaal was.
Ze keek van mij naar hem en wachtte op mijn reactie. Maar ik was sprakeloos, verstijfd van verbazing.
Alleen ter illustratie.
“Maak je een grapje?!” Mijn stem klonk luider dan ik bedoelde. “Is dit een grap?!”
“Casey, dit is geen grap,” zei mama kalm. “Aaron en ik hebben een relatie.”
Ik draaide me naar hem om, mijn woede laaide op. “Waarom ben je bij haar? Is het voor het geld?”
“Casey!” snakte mijn moeder naar adem.
Ik negeerde haar en balde mijn vuisten. “Jullie twee moeten uit elkaar gaan!”
Mama’s uitdrukking verhardde. “We gaan niet uit elkaar!” riep ze uit. “Aaron heeft me ten huwelijk gevraagd en we gaan over twee maanden trouwen!”
Aarons kaken spanden zich aan. “Casey, ik verzeker je, het geld van je moeder interesseert me niet. Ik hou van haar.”
Mama haalde diep adem, duidelijk uitgeput. “Ik ben klaar met al dat geschreeuw. Of je kalmeert en komt bij ons eten, of je gaat weg.”
Alleen ter illustratie.
“Geweldig!” kaatste ik terug. “Als een willekeurige man belangrijker voor je is dan je dochter, dan ga ik weg!”
Dagenlang had ik moeite met het accepteren dat mijn moeder verloofd was met iemand van mijn leeftijd.
Ik lag ’s nachts wakker en speelde het etentje steeds in mijn hoofd af.
Uiteindelijk belde ik haar, alsof ik vrede wilde sluiten. “Ik heb overdreven gereageerd,” zei ik, met een geforceerde, vrolijke toon. “Ik wil het goedmaken. Als Aaron je gelukkig maakt, zal ik je steunen.”
vervolg op de volgende pagina
