Ileana’s hart brak toen Rex plotseling voor haar neerstortte.
De ogen die jarenlang met onwrikbare liefde en loyaliteit over haar hadden gewaakt, begonnen hun licht te verliezen.
Haar vader, Mihai, knielde naast haar neer.
— Lieverd, ik denk dat we hem naar de dierenarts moeten brengen, — zei hij zachtjes, maar Ileana wist het al. Ze begreep al wat Rex probeerde te zeggen.
— Hij wachtte, — zei ze zachtjes, haar stem trilde. — Hij wachtte om mij in mijn trouwjurk te zien.
Op dat moment daalde Constantin – de bruidegom – de kerktrap af naar hen toe. Ondanks zijn formele pak knielde hij naast Ileana en Rex neer.
— Wat is er aan de hand? — vroeg hij bezorgd.
— Ik denk dat hij afscheid neemt, — fluisterde Ileana, terwijl de tranen over haar gezicht stroomden.
